Moi klienci w BLIŻEJ SIEBIE uczą się dbałości o siebie ❤️ … i wiedzą też, jak zadbać o swojego terapeutę 😉😋 Taki piękny i słodziutki prezent od młodej klientki dla mnie 🤗 Uwieczniłam prezent, bo już zjedzony 🤭 Pychota!

317 użytkowników, do których dotarł post

Zastanawiałam się ostatnio z koleżankami na superwizji, co pomaga w gabinecie psychologicznym w prowadzeniu terapii? I doszłyśmy do bardzo podobnych wniosków 🙂 Na pewno pomocne jest: ✔️ bycie miłym ✔️ bycie w kontakcie ✔️ bycie autentycznym (szczególnie wrażliwi na to są nastolatkowie) ✔️ życzliwość ✔️ poczucie humoru ✔️ zainteresowanie problemem ✔️ zaciekawienie drugim człowiekiem ✔️ i w ogóle sympatia wobec innych ludzi 😊 I ktoś może powiedzieć, jakie to proste! Hmmm, proste… ale jak czasami trudne do uzyskania w codziennym życiu, w relacji z innymi… Bo tak naprawdę nie wiemy na pewno, co tej drugiej osobie/parze/rodzinie pomoże… jak oni chcieliby rozwiązać swoją trudność… wkładanie im w ręce naszego rozwiązania problemu jest interwencją średnio terapeutyczną i wielokrotnie nieskuteczną 🤷‍♀️😕 Ale terapeutyczna może być relacja, niezależnie od nurtu w jakim się pracuje… potrafi zdziałać naprawdę dużo ❤️

1,1 tys. użytkowników, do których dotarł post

Czasem każdy tonie… ważne, żeby nie utonąć 🛟😉 Jeśli masz poczucie, że od dłuższego czasu „grzęźniesz” w otchłani czarnych myśli, tracisz poczucie sensu życia, tracisz zainteresowanie sprawami codziennymi, źle sypiasz, czujesz ciągły niepokój 🥺 czy rozdrażnienie 😠? To być może potrzebujesz rozmowy i wsparcia psychologicznego. Zapraszam na konsultację do Bliżej Siebie 😊

212 użytkowników, do których dotarł post

Ten post nie zawiera tekstu

46 użytkowników, do których dotarł post

W pigułce 📣📣 Co należy zrobić jeśli jest zagrożone życie dziecka‼️ Polecam 👇

93 użytkowników, do których dotarł post

Krótki filmik z wielkim przekazem ❤️ Mamy moc rodzice, tak wiele zależy od nas 💪👨‍👩‍👦

283 użytkowników, do których dotarł post

Drodzy rodzice, chciałabym się z wami podzielić swoimi przemyśleniami... Z racji dużej ilości młodych osób w moim gabinecie i myślę, że nie tylko w moim, zastanawiam się, nad naszą dostępnością jako rodziców? I nie chodzi mi tutaj o dostępność fizyczną, że przebywamy w tych samym pomieszczeniach, ale o dostępność emocjonalną, czyli o to, jak przebywamy? Zadaje sobie często pytania: ✔️Na ile my jako rodzice jesteśmy uważni na dziecko? ✔️Na ile jesteśmy zainteresowani tym, co czuje i myśli? ✔️Na ile jesteśmy zaangażowani? ✔️Na ile można z nami porozmawiać? ✔️Na ile potrafimy być otwarci na dziecko? ✔️Na ile potrafimy się powściągnąć i nie realizować swojego scenariusza czy przekładać własnych, niezrealizowanych ambicji na dziecko? ✔️Na ile aktywnie słuchamy tego, co mówi dziecko i prowadzimy z nim dialog a nie monolog? ✔️Na ile jesteśmy refleksyjni wobec siebie jako rodziców? ✔️Na ile pozwalamy na dziecka emocje w stosunku do nas, nawet jeśli są dla nas trudne? ✔️Na ile widzimy zmiany, które w dziecku zachodzą i na ile jesteśmy gotowi na te zmiany? Czy w ogóle jesteśmy gotowi? Właśnie... warto zatrzymać się i zastanowić się na ile? I nie chodzi o to, żeby mieć poczucie winy, że popełniliśmy błędy, bo nie da się bezbłędnie przejść przez proces wychowania drugiego człowieka, niestety nie, ale chodzi o poczucie wpływu jakie mamy na nasze dziecko będąc właśnie "jakimś" rodzicem... ... Im bliżej dziecka będziemy, tym skuteczniejszy system ochronny ono samo będzie umiało sobie stworzyć będąc nastolatkiem czy już osobą dorosłą... 💪😊 PAMIĘTAJMY O TYM JAKO RODZICE ❤️

1,4 tys. użytkowników, do których dotarł post

Cudowne 👏😆 Ale nie powiem… trudne nieraz do ogarnięcia 🫣🫢

298 użytkowników, do których dotarł post